Early May Crest Şeftali Fidanının meyvesi orta büyüklükte ve yuvarlak şekillidir. Meyve kabuğu sarı zemin üzerine kırmızı renkte olup oldukça çekici bir görünüm sunar. Sert yapıda, sulu ve orta derecede lezzetlidir. Sarı meyve eti içinde çok az kırmızı pigmentler barındırır, dayanıklı yapısıyla öne çıkar. Yarı-yarma özellikleri sayesinde hasat sonrası taşınabilirlik açısından oldukça uygun olan bu çeşit, hem verimli hem de lezzetli bir tercih olarak bahçenize değer katacaktır.
İklim İstekleri
Early May Crest Şeftali Fidanı, farklı iklim şartlarına uyum gösterebilen bir fidan türüdür. Ekvatorun kuzey ve güneyinde 25-45 enlem dereceleri arasında yetiştirilebilir. En uygun gelişim için 500-600 m. arası rakımlar idealdir, fakat sıcak iklimlerde 1500 m. seviyelerine kadar da yetişebildiği gözlemlenmiştir. Türkiye’de şeftali yetiştiriciliği, sıcak iklim Akdeniz Bölgesi, ılıman Marmara Bölgesi ve soğuk iklimlere sahip Doğu Anadolu Bölgesi gibi çeşitli ekolojik alanlarda başarılı şekilde yapılmaktadır. Ancak şeftali yetiştiriciliğini kısıtlayan iklimsel faktörler de bulunmaktadır. Bunların başında düşük kış sıcaklıkları, çeşitlerin kış soğuklama ihtiyaçları ve ilkbahar geç donları yer alır. Kış sıcaklıkları -18 ile -20°C arasında düştüğünde gözler ve yıllık sürgünler zarar görebilir. Sıcaklık -25°C’ye kadar düştüğünde ise ağaçlar tamamen donabilir. Şeftali çeşitlerinin kış soğuklama ihtiyaçları 250 ile 1250 saat arasında değişmektedir. Yetersiz soğuklama, çiçeklenme dönemini geciktirir ve düzensizleştirir.
Toprak İstekleri
Early May Crest Şeftali Fidanı, üzerinde bulunduğu anaca bağlı olarak toprak isteklerinde farklılıklar gösterebilir. En verimli büyüme koşulları için süzek, killi, kumlu, çakıllı, derin ve çabuk ısınan alüviyal topraklar idealdir. Toprak pH’ı 6-7 arasında olmalıdır. Yeterli gübreleme ve sulama yapıldığında kumlu topraklarda da yetiştirilebilir. Derinliği 1 m’den fazla olan topraklar, şeftali için en uygun yetiştirme ortamını oluşturur. Killi, ağır, soğuk ve taban suyu yüksek olan topraklar ise şeftali için uygun değildir. Bu tür topraklarda ağaçlar zayıf gelişir ve zamklanma (Gummosis) gibi hastalıklar görülebilir. Bu sebeple, kayısı ve şeftali gibi meyve ağaçları için en verimli toprak yapısı, iyi drenaja sahip ve besin açısından zengin topraklardır.
