Şekerpare Kayısı Fidanı

WhatsApp Hattı

Meyve ve Ağaç Özellikleri:

Ağaç Özelikleri:

Ağacı dik-yayvan kuvvetli ve seyrek bir taç yapar.

Meyve Özellikleri:

Meyve yuvarlakça, sap çukuru tarafı tabla gibi düz, çok sulu, çok tatlı, aromalı, karın çizgisi belirgindir. Sap tarafından çatlama yapar. Sahil kesiminde daha iri meyveler verir. Çekirdek orta iri, uzunca, iç dolgun, bademi tatlı, lezzetli sofralık bir çeşittir.

Hasat Zamanı:

Temmuzun ilk haftasında hasat edilir.

Tozlayıcılar:

Kendine verimli çeşittir.

Açıklama

Şekerpare Kayısı Fidanı, hem tatlılığı hem de meyve kalitesiyle dikkat çeken bir kayısı çeşididir. Meyveleri genellikle küçük, 25-30 gram ağırlığındadır ve oval şekildedir. Meyve kabuğu sarı renkte olup, et rengi de aynı tonları taşır. Şekerpare kayısısının en belirgin özelliği, meyvelerinin tatlı olması ve et dokusunun orta sertlikte olmasıdır. Ayrıca, meyve üzerinde belirgin kırmızı yanaklar oluşur. Kabuk, paslı ve benekli bir görünüme sahiptir, bu da onu tanınabilir kılar. Çekirdekleri yuvarlak şekillidir ve tatlıdır; meyve etine ise yapışmaz.

İklim ve Toprak İstekleri:

Şekerpare Kayısı Fidanı, sıcak ve kurak geçen bölgelerde mükemmel bir şekilde yetişir. Dağların güneye bakan eteklerinde ve güneş gören alanlarda, derin ve su tutmayan, az meyilli topraklarda en iyi gelişimi gösterir. Kayısı, özellikle hastalıklara karşı dirençlidir ve tatlı, lezzetli meyveler üretir. Ancak, kayısı ağaçları ilkbaharda meydana gelebilecek geç donlardan etkilenebilir, bu nedenle kayısı ağaçlarının dikileceği yerler genellikle yamaç ve sırtlar olmalıdır.

Kayısı ağaçları, kışın -35°C’ye kadar dayanabilir, ancak çiçekler için ideal sıcaklık -1°C’nin altına düşmemelidir. Eğer baharda havalar ılık geçer ve tomurcuklar patlamak üzere ya da çiçeklenme zamanıysa, geç don olaylarından zarar görme riski yüksektir. Meyilli arazilerde soğuk havalar alt tarafa çöker, bu da kayısı ağaçlarının dondan daha fazla zarar görmesine neden olabilir. Ancak, yüksek bölgelere çıkıldıkça bu risk azalır.

Kayısı ağaçları, derin, geçirgen ve az meyilli topraklarda en iyi gelişimi gösterir. Ayrıca, toprak pH’sının 6.5-7.5 arasında olması ve organik besin maddelerinin yeterli olması gerekir. Kayısı, nemli ve taban suyu yüksek, ağır killi toprakları sevmez. Bu tür topraklar, kayısı ağaçlarının zamklanma (Gummosis) hastalığına yakalanmasına neden olabilir ve bu hastalık ağaçların hızla kurumasına yol açar. Bu nedenle, kayısı ağaçları için hafif kireçli, kumlu, tınlı ve humuslu topraklar en ideal olanlardır.

Sonuç olarak, Şekerpare Kayısı Fidanı, tatlı ve kaliteli meyveleriyle mükemmel bir tercih olup, doğru iklim ve toprak koşullarında yüksek verim sağlar. Bahçenizde bu fidanı yetiştirerek her yıl düzenli ve lezzetli kayısılar elde edebilirsiniz.