Stanley eriği Avrupa grubu eriklendendir. Meyveleri ortalama 60 gr ağırlığında, yumurta şeklinde, mor siyah renkli, meyve eti sarı gevrek ve tatlıdır. Çekirdek orta irilikte ve etten ayrıdır. Sofralık ve kurutmalık bir çeşttir.
Anaç özellikleri: İlk yıllarda kökleri yüzeysel gelişir, sonraki yıllarda derinlere gider. Kuvvetli ağaçlar oluşturur. Nematoda dayanıklıdır. Kök boğazı çürüklüğü, vertisilyum ve bakteriyel kansere orta derecede duyarlıdır.
İklim istekleri: Avrupa grubu erikler kışı nispeten soğuk geçen soğuk ılıman iklimlerde rahatlıkla yetiştirilebilmektedir. Kış mevsiminde soğuklara dayanıklı olan eriklerde soğuğa olan dayanıklılık ilkbaharda havaların ısınmasıyla azalmaya başlar. Çiçeklenme devresinde duyarlılık iyice artar. Avrupa grubu erikleri +7.2 C’nin altında ortalama 1000 saat soğuklama süresine ihtiyaç duyarlar. Eriklerde taç yaprağının ucu görülen kapalı tomurcukların -3.1 ile -1.1 C ye; açmış çiçeklerin -2.2 ile 0.6 C ye ; genç meyvelerin -1.1 ile -0.6 C ye dayandığı bilinmektedir.
Toprak istekleri: Erikler toprak istekleri bakımından orta derecede seçicidirler. Saçak köklü olduklarından, derinliği az olan topraklarda yetiştirilebilmektedir. Avrupa grubuna ait anaçlar ise ağır, killi ve nemli topraklarda rahatlıkla yetiştirilebilir. Erik yetiştiriciliği yapılacak toprak pH’sının 6,5 civarında olması istenir. Toprak hazırlığı verim, anaç, bölgenin yağış durumu ve toprağın analiz sonuçları değerlendirilerek yapılmalıdır. Organik maddesi düşük topraklarda yanmış çiftlik gübresi (2-3 ton/da.) kullanılmalıdır. Ağır ve taban suyu yüksek topraklarda dikimden önce derin sürüm ve pulluk tabanını kırmak için dip kazan çekilmelidir. İyi drene edilmemiş, ağır topraklarda erikler, diğer sert çekirdekli meyve türlerine göre daha iyi sonuç verir.
