Williams Pride yazlık çeşitlerdendir. Kara lekeye ve birçok elma hastalığına dayanıklıdır. Meyve rengi sarı-yeşil zemin üzerine koyu kırmızı renklidir. Meyve eti sert,sulu ve yarı mayhoştur. Soğuk hava deposunda 4 ila 6 hafta muhafaza edilebilir.
Anaç özellikleri: Pamuklu bite dayanıklı, ancak kök boğazı çürüklüğüne hassas olarak bilinmektedir. Bu bakımdan, daha önce kök boğazı çürüklüğüne neden olan mantari hastalıkla bulaşık yerlerde MM 106 anacı kullanılmamalıdır. Ayrıca toprak iyi drene edilmeli, sırta dikim yapılmalı yada damla sulama sistemi uygulanmalıdır. Kök sistemi kuvvetli olduğundan desteğe ihtiyaç duymazlar. Yarı bodur gelişen ağaçlar oluştururlar ve dikimi izleyen 2-3’üncü yıllarda önemli ölçüde meyveye yatarlar. Ağaçları kök sürgünü yapmazlar. Hem yarı bodur (Spur), hem de kuvvetli gelişim gösteren çeşitler için uygun bir anaçtır. MM 106 üzerine kuvvetli çeşitler aşılandığında dikim aralığı 3 m x 5 m veya 3 m x 6 m, yarı bodur (Spur) gelişen çeşitler aşılandığında 2,5 m x 4 m yada 3 m x 4 m olmalıdır. Üzerine kuvvetli çeşitler aşılandığında değişik doruk dallı (Modifiye-lider), yarı bodur çeşitler aşılanınca çam şekli (bir lider) terbiye sistemi tavsiye edilir.
İklim istekleri: Elma ılıman, özellikle soğuk ılıman iklim meyvesidir. Elma kış dinlenmesine en fazla ihtiyaç duyan meyve türüdür. Yapılan denemelerde elmaların soğuklama ihtiyacını karşılayabilmesi için + 7.2°C’nin altında çeşitlere bağlı olarak 2322-3648 saat kalması gerekir. 0°C!nin altında ise 1081-2094 saat soğuklamaya ihtiyacı vardır. Yetersiz soğuklama sonucu çiçeklerin bir kısmı ölür, geriye kalan çiçeklerin açılması da normale göre hem daha geç, hem de düzensiz olur. Böylece geç açan çiçekler döllenme yetersizliği nedeni ile dökülür. Soğuklamasını giderememiş elma ağaçlarında yaprak gözleri sürmez ve ağaç çıplak kalır. Elma yüksek yaz sıcağından da hoşlanmaz. Sıcaklık 40°C’nin üzerine çıktığı zaman büyüme durur, daha yüksek sıcaklıklarda ise zararlanma görülmeye başlar
Toprak istekleri: Elma genellikle bir çok toprak tiplerinde başarılı sonuç verir. Bahçe kurulacak yerin alt toprak yapısı önemlidir. Alt toprak, bitki kökleri hiçbir zaman su içinde kalmayacak ve köklerin yayılmasını kolaylaştıracak şekilde drene edilmelidir. Sert ve suyu tutan alt toprak gelişmeye engel olur, ağacın büyümesini ve ömrünü olumsuz yönde etkiler. En iyisi alt toprağın çakıllı-tınlı olmasıdır. Toprak derinliğinin 2 metre veya daha fazla olması istenir. Elma yetiştiriciliği için en iyi topraklar optimal olarak 6.0-6.5 pH ve içerisinde normal kireci ve yeteri kadar humus ve nemi bulunan tınlı, tınlı-kumlu veya kumlu-tınlı geçirgen topraklardır. Elma; derin, serin hafif süzek toprakları sever, killi-kireçli soğuk toprakları sevmez, çünkü bu tip topraklarda kök kısımları çeşitli mantar ve bakteri enfeksiyonuna yakalanır. Sarılık (kloroz) hastalığı meydana gelir. Elma bahçesi kurulmadan önce toprak tahlili yaptırılmalı; kireç, tuz problemi olan yerlere, taban suyu seviyesi yüksek, toprak kalınlığı az olan arazilere bahçe tesis edilmemelidir.
